-
1 piękny
adjprawić piękne słówka — schöntun, ugs. Süßholz raspeln
figur.
płeć piękna — das schöne Geschlecht -
2 piękny
sztuki piękne die bildenden Künste fPlpiękne rzeczy o tobie słyszę! von dir habe ich ja schöne Sachen gehört! -
3 sztuka
sztuka [ʃtuka] fsztuki piękne/plastyczne die schönen/bildenden Künste[cała] \sztuka w tym [ lub polega na tym], żeby nie dać się złapać die [ganze] Kunst besteht darin, sich nicht erwischen zu lassenco za [ lub to nie] \sztuka [wysługiwać się innymi]! es ist keine Kunst [ lub kein Kunststück], [andere auszunutzen] ( fam)\sztuka mięsa gekochtes Rindfleisch nt7) do trzech razy \sztuka ( pot) aller guten Dinge sind drei -
4 Kunst
die bildende \Kunst sztuki fPl plastycznedie schönen Künste sztuki piękne -
5 plastyka
plastyka [plastɨka] f1) ( sztuki piękne) die bildende Kunst -
6 sztuka
sztuka f (-i) Kunst f; TEATR (Theater)Stück n; (egzemplarz) Stück n; (umiejętność) Handwerk n, Kunst f; (popis) Kunststück n;sztuka współczesna moderne Kunst f;sztuka kulinarna Kochkunst f;sprzedawać na sztuki stückweise oder pro Stück verkaufen;do trzech razy sztuka aller guten Dinge sind drei;to nie sztuka (+ inf) fam. es ist keine Kunst zu (+ inf)
См. также в других словарях:
piękny — pięknyni, pięknyniejszy 1. «odznaczający się pięknem kształtów, barw, dźwięków itp.; mający dużą wartość moralną» Piękne kwiaty, krzewy. Piękny dzień, wieczór. Piękna pogoda. Piękna kobieta, dziewczyna. Piękni chłopcy. Piękne oczy, rysy twarzy.… … Słownik języka polskiego
sztuka — ż III, CMs. sztukauce; lm D. sztukauk 1. «dziedzina ludzkiej działalności artystycznej, wyróżniana ze względu na związane z nią wartości estetyczne (zwłaszcza piękno); jej wytwory stanowią trwały dorobek kultury» Sztuka współczesna, barokowa,… … Słownik języka polskiego
plastyczny — 1. «dotyczący sztuk pięknych i dzieł artystycznych w zakresie plastyki» Prace plastyczne w zakresie dekoracji. ∆ Sztuki plastyczne «sztuki piękne obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę i rzemiosło artystyczne» ∆ Oprawa plastyczna… … Słownik języka polskiego
wydobyć — kogoś, coś z niepamięci, z zapomnienia «przypomnieć sobie lub komuś o kimś, o czymś dawno zapomnianym»: Zaczęto (...) wydobywać z niepamięci teksty krytyków młodopolskich, wydawać je i opatrywać komentarzami. A. Hutnikiewicz, Młoda Polska.… … Słownik frazeologiczny
wydobywać — Wydobyć kogoś, coś z niepamięci, z zapomnienia «przypomnieć sobie lub komuś o kimś, o czymś dawno zapomnianym»: Zaczęto (...) wydobywać z niepamięci teksty krytyków młodopolskich, wydawać je i opatrywać komentarzami. A. Hutnikiewicz, Młoda Polska … Słownik frazeologiczny
zbiór — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zbioru, Mc. zbiorze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewna ilość jakichś elementów tworzących jakąś całość, zestaw, układ : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbiór zadań, ćwiczeń. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień